Eerste doktersbezoek
9 weken
Nu we na een week of 8 wat gewend te zijn aan het idée, besluiten we toch maar eens naar de dokter te gaan om de zwangerschap bevestigd te zien. Alhoewel alle tekenen vanaf dag 1 er op wijzen….: een ongekende vermoeidheid, ik heb wel honger maar krijg door de allom overheersende misselijkheid geen hap door mijn keel en ben sinds mijn sterk verbeterde reukorgaan een soort tweede Tjampoer geworden die overal snuifend langswandelt. Alle tekenen wijzen er dus op, maar toch is Arjan wat bleek weggetrokken en gaat mijn hartslag twee keer zo snel als we de praktijk van dr. Lani binnelopen. Bij de vrouw, een jaar of 50, wiens enthousiasme en hartelijkheid me enorm aan Yoke doet denken, voelen we ons meteen op ons gemak.
Het eerste kiekje van ons krieltje
Ze houdt ons gelukkig niet lang aan de praat; we krijgen meteen een echo. En ja hoor,daar is de kleine, een nu nog klein spartelend wurmpje van 2,7 cm lang!
De kleine weegt minder dan een paar gram, en opgerold in mijn nog kleine buik doet het ons denken aan een klein krielaardappeltje. Nu we weten dat de oortjes er al zitten en alleen het gehoor nog wat ontwikkeld moet worden, zingt Ar iedere ochtend een liedje tegen de buik. Onvoorstelbaar dat van dit krieltje nu al bekend is of het rood haar heeft of bruin, groene of bruine ogen, groot of klein, een meisje of een jongetje, kortom een kleine Ar of Mier, of misschien wel een mix. Alleen wij weten het nog niet, we moeten nog 7 maanden wachten.