The Champ
7 maanden oud
Onze kleine pluizebol is omgeturnd in een grote robbedoes. Ze is gigantisch gegroeid en we herkennen haar haast niet meer terug.Ze is een echte robbedoes geworden, die het liefste in de modder graaft, en daarbij de tuin omploegt op plaatsen die we nu juist net liever niet omgeploegd willen!zoals daar waar de de grens overgesmokkelde tulpenbollen worden gestoord in het wortel schieten, huppelt vrolijk door het huis en blaft 's ochtends of 's avonds als ze moet plassen of poepen.Ze wordt erg verwend door alle aandacht die iedereen haar geeft. Het hele dorp weet haar naam en overal wordt ze vriendelijk aangehaald. Er is dan ook nergens een soortgelijk dikke hond (naar Filipijnse maatstaven) te vinden. Ze heeft een voorkeur om poezen achterna te jagen en speelt het liefst met kokosnoten en is bang voor balonnen: met recht een hond uit de Tropen. De keerzijde is dat ze het vaak warm heeft en dan hard ligt te hijgen. Als radeloze ouders hebben we al gedacht haar vacht af te scheren, maar tot dusver hebben we het gehouden bij het aanzetten van de airconditioning. Bovendien staat overdag de deur open naar de tuin en gaat ze zwemmen wanneer ze daar zin in heeft, liefst ook weer uitdruppelen op onze houten vloer binnen, of nog erger, haar hele lijf op en neer mijn compu vol spetterend.
Zondag, familiedag
Op zondag wordt ze nog meer evrwend dan anders. In tegenstelling tot ons heeft Tjampoer geen behoefte aan uitslapen in het weekend. Meestal begint om 7 uur een hard geblaf. Meestal fluisteren we elkaar toe dat we net doen alsof we niets horen en draaien ons nog een keer om. De hondenoren pikken dat echter onmiddelijk op, duidelijk door het nog hardere geblaf. Met haar buiten laten plassen en eten geven omen we er meestal niet vanaf. Nee, zij wil zijn waar wij zijn, in bed!
Dit staan we dan maar toe, in de hoop dat we nog wat langer kunnen slapen. Dit is meestl slechts uitstel van executie en binnen een half uur likt ze je gezicht af, kauwt et dekbed kapot of begint zo hard te kwispelen met de staart dat het bed ervan schudt. De dame moet wat energie kwijt, dat is duidelijk.Toen we haar na een aantal maanden mee uit rennen namen, gaf ze dat meestal snel op, te moe, te warm, of ja, waarom, het blijft raden bij een hond die hooguit blaft of naar je likt als communicatiemiddel. Maar nu is het anders. Ze is bijna volgroeid, en heeft energie voor 3.Als we een dag lui zijn en haar alleen af en toe uitlaten, worden we de dag daarmna dubbel en dwars terugbetaald door een overenergieke hond die zeer veel anadacht vraagt, de tuin als steeple-parcours ombouwt,en een lekkere ravage achter laat. Daar leren we van, dus eens per dag gaat de dame uit rennen. Dat wil zeggen, ze rent nu zo hard en vol enthousiasme dat het vaak zo is dat wij er achteraan hollen. De pup is een echte Champ geworden.
Een andere oplossing is speelkameraadje Pepper ophalen, die uit dezelfde kennel komt. De hele dag zijn ze zoet met kokosnoten, poezen achterna jagen, ravotten in de tuin, totdat die er omgeploegd uitziet, het zwembad groen en de dames zelf tot bloedens toe gaan uitrusten voor de airconditioning.
Probeer dan maar eens boos te worden!Het is nog geen dame, maar misschen dat we toch eens moeten informeren wanneer de eerste ongesteldheid er aan zou kunnen komen! Ze kijkt namelijk wel al naar de mannen, wederom een bewijs dat onze Tjampoer van Filipijns makelij is.