Thuisloos
Mei 2000
Her en der zullen er wel berichten over de Philipijnen ter ore zijn gekomen. Sinds we hier zijn is het in ieder geval niet saai. We hebben al heel wat te verwerken gekregen via de krant en journaal, zoals kidnappogingen, computervirus, kapingen en bomaanslagen. Momenteel gonst het van de geruchten dat president Estrada in de komende maanden wordt gewipt. Op zich wel terecht want het is een redelijke clown. De economie gaat hier momenteel door alle onrust redelijk aan gort. Maar in het dagelijkse leven merken we (nog) niks van alle ellende.
We zitten nog steeds in het hotel. We hebben in principe gekozen om in het centrum te gaan wonen. Dan maar wat meer luchtvervuiling en een ouder/kleiner huis maar geen 2 uur in de auto dagelijks en lekker dichtbij het werk en het uitgaansleven. We hadden afgelopen week bijna een huis maar dat is net aan onze neus voorbij gegaan. We hebben ons nu gericht op een ander huis met alles er op en er aan (zwembad, een paar slaapkamers en lekker in het centrum). Er zit 10% tussen de vraagprijs en ons budget dus nu maar hopen dat we daar uit kunnen komen. Dat het pas half juli beschikbaar is nemen we op de koop toe.Buiten het werk gaan we veel om met een ander Nederlands stel die hier ook net zijn aangekomen. Zij werkt ook en daarmee onderscheiden Mireille en zij zich erg van alle andere expatvrouwen die hun dagen vullen met golf en sherry. Daarnaast gaan we ook om met een groepje van midden-dertigers waar ook Arjan’s baas in zit. Al met al hebben we hier al een heel druk sociaal leven en moeten we af en toe een avondje reserveren om nog samen te kunnen zijn.